Το τελευταίο προσωπικό πρότζεκτ του κιθαρίστα των Rage Against the Machine, Τομ Μορέλo, "World Wide Rebel songs", έχει αποσπάσει πολύ καλές κριτικές, με το στοιχείο της αντίδρασης, σήμα κατατεθέν του μουσικού με ρίζες από την Κένυα, να είναι ξεκάθαρο.
Ο έντονα πολιτικοποιημένος Μορέλο, όπως άλλωστε και όλοι οι Rage, με αφορμή τον νέο του δίσκο παραχώρησε συνέντευξη στο CNN, μιλώντας μεταξύ άλλων και για τα παιδικά του χρόνια και τους τρόπους που ουσιαστικά αντιμετώπισε τις διακρίσεις και τον ρατσισμό. Ακολουθεί ένα κομμάτι από τις δηλώσεις του που αφορούν το θέμα αυτό, δείχνοντας ότι μερικές φορές το να πηγαίνεις κόντρα στο ρεύμα και να αντιστέκεσαι από την… παιδική χαρά δεν αποτελεί επιλογή, αλλά ανάγκη αξιοπρέπειας και επιβίωσης.
«Κυριολετικά ενοποίησα την μικρή πόλη του Λίμπερτιβιλ, στο Ίλινοϊ. Ήμουν το μοναδικό έγχρωμο άτομο που κατοίκησα μέσα στην πόλη, κάτι που επιβεβαιώθηκε από τον μεσίτη ο οποίος έπρεπε να ρωτήσει σε όλα τα διαμερίσματα στο κτίριο που θέλαμε να νοικιάσουμε αν ήταν εντάξει για μία διαφυλετική οικογένεια - η μητέρα μου ήταν λευκή και εγώ ήμουν ένα παιδί από την Αφρική ενός έτους- να ζήσουν στην ίδια πολυκατοικία. `Κοιτάξτε, δεν είναι Αμερικάνος Νέγρος, είναι ένας πολύ εξωτικός Αφρικανός`, τους έλεγε και ήταν κάτι που οι γείτονες εύρισκαν ενδιαφέρον. Μέχρι να μεγαλώσω τόσο ώστε να βγαίνω ραντεβού με τις κόρες τους!»
Υπήρχαν ρατσιστικά κρούσματα που θα ήθελες να αναφέρεις;
«Οι άνθρωποι με ρωτούν πως πολιτικοποιήθηκα, ή πότε το έκανα. Όταν είσαι το μοναδικό έγχρωμο παιδί που μεγαλώνει σε μία καθολικά λευκή πόλη, βρίσκεις την πολιτική σου δράση στην παιδική χαρά. Υπό κάποιες έννοιες, ήταν ειδυλλιακό μέρος για να μεγαλώσεις, αλλά όταν ήμουν 13, βρήκαμε στο γκαράζ μία θηλιά με ένα σχετικό σύνθημα. Το ζήτημα της φυλής δεν ήταν τότε όπως τώρα. Στα βόρεια προάστια, κυρίως στη δεκαετία του 70` αποτελούσε `καυτή πατάτα`».
Αποφοίτησες από το Χάρβαρντ και ξαφνικά έγινες ροκ σταρ.
«Το πρώτο μου άλμπουμ ως Nightwatchman ονομάζεται "Επανάσταση του ενός". Δεν είναι τυχαίο. Ήμουν το μοναδικό μαύρο παιδί σε μία γειτονιά λευκών. Μετά, ήμουν ο μόνος ριζοσπαστικός μαθητής σε ένα συντηρητικό σχολείο. Μετά ήμουν ο μόνος κιθαρίστας στο Χάρβαρντ. Στη συνέχεια, ήμουν ο μόνος τύπος με δίπλωμα από το Χάρβαρντ σε μία ροκ εν ρολ μπάντα του Χόλιγουντ. Οπότε, από μία άποψη, πάντα υπάρχει μία έννοια μοναξιάς».
Θ.Σ
Ο έντονα πολιτικοποιημένος Μορέλο, όπως άλλωστε και όλοι οι Rage, με αφορμή τον νέο του δίσκο παραχώρησε συνέντευξη στο CNN, μιλώντας μεταξύ άλλων και για τα παιδικά του χρόνια και τους τρόπους που ουσιαστικά αντιμετώπισε τις διακρίσεις και τον ρατσισμό. Ακολουθεί ένα κομμάτι από τις δηλώσεις του που αφορούν το θέμα αυτό, δείχνοντας ότι μερικές φορές το να πηγαίνεις κόντρα στο ρεύμα και να αντιστέκεσαι από την… παιδική χαρά δεν αποτελεί επιλογή, αλλά ανάγκη αξιοπρέπειας και επιβίωσης.
«Κυριολετικά ενοποίησα την μικρή πόλη του Λίμπερτιβιλ, στο Ίλινοϊ. Ήμουν το μοναδικό έγχρωμο άτομο που κατοίκησα μέσα στην πόλη, κάτι που επιβεβαιώθηκε από τον μεσίτη ο οποίος έπρεπε να ρωτήσει σε όλα τα διαμερίσματα στο κτίριο που θέλαμε να νοικιάσουμε αν ήταν εντάξει για μία διαφυλετική οικογένεια - η μητέρα μου ήταν λευκή και εγώ ήμουν ένα παιδί από την Αφρική ενός έτους- να ζήσουν στην ίδια πολυκατοικία. `Κοιτάξτε, δεν είναι Αμερικάνος Νέγρος, είναι ένας πολύ εξωτικός Αφρικανός`, τους έλεγε και ήταν κάτι που οι γείτονες εύρισκαν ενδιαφέρον. Μέχρι να μεγαλώσω τόσο ώστε να βγαίνω ραντεβού με τις κόρες τους!»
Υπήρχαν ρατσιστικά κρούσματα που θα ήθελες να αναφέρεις;
«Οι άνθρωποι με ρωτούν πως πολιτικοποιήθηκα, ή πότε το έκανα. Όταν είσαι το μοναδικό έγχρωμο παιδί που μεγαλώνει σε μία καθολικά λευκή πόλη, βρίσκεις την πολιτική σου δράση στην παιδική χαρά. Υπό κάποιες έννοιες, ήταν ειδυλλιακό μέρος για να μεγαλώσεις, αλλά όταν ήμουν 13, βρήκαμε στο γκαράζ μία θηλιά με ένα σχετικό σύνθημα. Το ζήτημα της φυλής δεν ήταν τότε όπως τώρα. Στα βόρεια προάστια, κυρίως στη δεκαετία του 70` αποτελούσε `καυτή πατάτα`».
Αποφοίτησες από το Χάρβαρντ και ξαφνικά έγινες ροκ σταρ.
«Το πρώτο μου άλμπουμ ως Nightwatchman ονομάζεται "Επανάσταση του ενός". Δεν είναι τυχαίο. Ήμουν το μοναδικό μαύρο παιδί σε μία γειτονιά λευκών. Μετά, ήμουν ο μόνος ριζοσπαστικός μαθητής σε ένα συντηρητικό σχολείο. Μετά ήμουν ο μόνος κιθαρίστας στο Χάρβαρντ. Στη συνέχεια, ήμουν ο μόνος τύπος με δίπλωμα από το Χάρβαρντ σε μία ροκ εν ρολ μπάντα του Χόλιγουντ. Οπότε, από μία άποψη, πάντα υπάρχει μία έννοια μοναξιάς».
Θ.Σ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου