Η οικονομική κρίση και η συνακόλουθη κοινωνική αναταραχή έχει προκαλέσει αρκετά ερωτήματα για την Εκκλησία και έχει δημιουργήσει μία γενικότερη απαίτηση περί φορολόγησής της και ουσιαστικής βοήθειας της στην κατάσταση της χώρας.
Το γεγονός αυτό έχει ενεργοποιήσει τους επικοινωνιακούς μηχανισμούς της Εκκλησίας, οι οποίοι λειτουργούν σε... φουλ ρυθμούς. Μετά από αναλυτικές τηλεοπτικές παρουσιάσεις για τα έξοδα της Εκκλησίας, ήρθε η σειρά της εγκύκλιου των Ιεραρχών. Εκτός από υποσχέσεις, συνθήματα με αύρα... συνδικαλιστική και αόριστα κηρύγματα για αλληλεγγύη, αλληλοβοήθεια και ομοψυχία, για την... ταμπακιέρα δεν γίνεται κουβέντα.
Πέραν της αποποίησης των περιουσιακών στοιχείων (και όχι μόνο των ακίνητων) και μίας αόριστης υπόσχεσης για βοήθεια με τον δικό της τρόπο, δεν προτείνει καμία ουσιαστική λύση ούτε αναφέρει τους τρόπους με τους οποίους θα συμπαρασταθεί στους πολίτες. Λαϊκίζει και καλύπτει τα νώτα της επικοινωνιακά, θυμίζοντας πολιτικές που ουδεμία σχέση δεν έχουν με τις αρχές Ορθοδοξίας.
Ακολουθούν αποσπάσματα της εγκύκλιου:
"Τούτη την ώρα της σκληρής δοκιμασίας μας, των αμφιβολιών και των απογοητεύσεων, των φημών και των εικασιών για το πιθανό ζοφερό μέλλον της Πατρίδος μας και για τις δυσάρεστες συνέπειες από την αφαίρεση ατομικών δικαιωμάτων μας σας προτρέπουμε και σας παρακαλούμε να ακούσετε ουσιαστικές αλήθειες, οι οποίες αναφέρονται στην προβληματική της παρούσας εφιαλτικής όντως καταστάσεως, που κατά γενική εκτίμηση δεν είναι μόνον οικονομική, αλλά και βαθύτατα ηθική και πνευματική, αφού η κυριαρχία της αμαρτίας, χωρίς μετάνοια, είναι η αιτία παντός κακού σε κάθε ανθρώπινη κοινωνία και εποχή.
Η Ορθόδοξη Εκκλησία της Ελλάδος, διαχρονικά, και αναλόγως προς τις ανάγκες κάθε εποχής, συμπαρίσταται στους αδυνάτους και στους ενδεείς και παρηγορεί τους πονεμένους με έμπρακτες ενέργειες συναντιλήψεως και αγάπης εν Χριστώ.
Έτσι και τώρα η Εκκλησία μας συμπαρίσταται και θα συνεχίση να βοηθή όσον δύναται, με τα μέσα που διαθέτει, όσους πλήττονται καίρια από την λαίλαπα της οικονομικής κρίσεως.
Δεν αγνούμε και δεν παραβλέπουμε σε καμμιά περίπτωση την σκληρή πραγματικότητα για τους χαμηλομίσθους, τους χαμηλοσυνταξιούχους, τους ανέργους και τους απολυθέντες από τις δουλειές τους, τους αγανακτισμένους και τους δοκιμαζόμενους αδελφούς μας, γι' αυτό και τους συμπαραστεκόμεθα χωρίς καμία ιδιοτέλεια η αλλότριες επιδιώξεις.
Φθάνουν πια οι επιβαρύνσεις στους αδελφούς μας που έχουν χαμηλό εισόδημα και χαμηλή σύνταξη.
Φθάνουν πια οι φόροι και οι περικοπές των χαμηλών εισοδημάτων.
Φθάνουν πια οι στρατιές των ανέργων.
Αναζητήστε τους φοροδιαφυγάδες και ελέγξτε το κεφάλαιο.
Αν και δεν κρίνουμε σκόπιμο στην παρούσα συγκυρία να καταθέσουμε απολογιστικές θέσεις για τη διαχρονική προσφορά προς το λαό και το ποίμνιο της Εκκλησίας, εν τούτοις το συνεχές παραλήρημα της άγνοιας η της μυθοπλασίας σχετικά με τον αμύθητο πλούτο της ακίνητης περιουσίας Της, "τον οποίο θα πρέπει να μοιράσει στο λαό", μας οδηγεί να δηλώσουμε ότι η Εκκλησία θα δώσει ο,τι της απέμεινε όμως όταν Αυτή κρίνει χρονικά και με τον τρόπο που Αυτή γνωρίζει.
Αυτό το οποίο πρέπει να διατηρήσουμε είναι η ενότητα και η ομοψυχία μας, γιατί μόνο έτσι θα μπορέσουμε να ξεπεράσουμε τα δεινά της κρίσης, και συγχρόνως να αναζητήσουμε πρότυπα επιβίωσης μέσα από μία διαδικασία ανθρωπίνων σχέσεων αλληλεγγύης και αλληλοβοηθείας, η οποία αποτελεί και τον κατ' εξοχήν τρόπο ύπαρξης και ζωής. Συγχρόνως να επαναπροσδιορίσουμε τον στόχο και τον σκοπό της ζωής. Να αλλάξουμε τον τρόπο σκέψης και συμπεριφοράς και να επανέλθουμε στις διαχρονικές και πατρογονικές μας ρίζες από τις οποίες θα αντλήσουμε πρότυπα ζωής και κοινωνίας.
Πρέπει να ομολογήσουμε όλοι, ότι ενεπλάκημεν στα πλοκάμια της σύγχρονης καταναλωτικής κοινωνίας, ότι παραμερίσαμε τον Θεό και τις ευαγγελικές διδαχές Του, ότι εμπιστευθήκαμε τους εαυτούς μας ανεπιφύλακτα σε όλους τους διαχειριστές των καρπών και των μόχθων του ελληνικού λαού και οι οποίοι επειδή είχαν τις δικές τους υστεροβουλίες δεν απεδείχθησαν δίκαιοι και ειλικρινείς».
Θ.Σ
Το γεγονός αυτό έχει ενεργοποιήσει τους επικοινωνιακούς μηχανισμούς της Εκκλησίας, οι οποίοι λειτουργούν σε... φουλ ρυθμούς. Μετά από αναλυτικές τηλεοπτικές παρουσιάσεις για τα έξοδα της Εκκλησίας, ήρθε η σειρά της εγκύκλιου των Ιεραρχών. Εκτός από υποσχέσεις, συνθήματα με αύρα... συνδικαλιστική και αόριστα κηρύγματα για αλληλεγγύη, αλληλοβοήθεια και ομοψυχία, για την... ταμπακιέρα δεν γίνεται κουβέντα.
Πέραν της αποποίησης των περιουσιακών στοιχείων (και όχι μόνο των ακίνητων) και μίας αόριστης υπόσχεσης για βοήθεια με τον δικό της τρόπο, δεν προτείνει καμία ουσιαστική λύση ούτε αναφέρει τους τρόπους με τους οποίους θα συμπαρασταθεί στους πολίτες. Λαϊκίζει και καλύπτει τα νώτα της επικοινωνιακά, θυμίζοντας πολιτικές που ουδεμία σχέση δεν έχουν με τις αρχές Ορθοδοξίας.
Ακολουθούν αποσπάσματα της εγκύκλιου:
"Τούτη την ώρα της σκληρής δοκιμασίας μας, των αμφιβολιών και των απογοητεύσεων, των φημών και των εικασιών για το πιθανό ζοφερό μέλλον της Πατρίδος μας και για τις δυσάρεστες συνέπειες από την αφαίρεση ατομικών δικαιωμάτων μας σας προτρέπουμε και σας παρακαλούμε να ακούσετε ουσιαστικές αλήθειες, οι οποίες αναφέρονται στην προβληματική της παρούσας εφιαλτικής όντως καταστάσεως, που κατά γενική εκτίμηση δεν είναι μόνον οικονομική, αλλά και βαθύτατα ηθική και πνευματική, αφού η κυριαρχία της αμαρτίας, χωρίς μετάνοια, είναι η αιτία παντός κακού σε κάθε ανθρώπινη κοινωνία και εποχή.
Η Ορθόδοξη Εκκλησία της Ελλάδος, διαχρονικά, και αναλόγως προς τις ανάγκες κάθε εποχής, συμπαρίσταται στους αδυνάτους και στους ενδεείς και παρηγορεί τους πονεμένους με έμπρακτες ενέργειες συναντιλήψεως και αγάπης εν Χριστώ.
Έτσι και τώρα η Εκκλησία μας συμπαρίσταται και θα συνεχίση να βοηθή όσον δύναται, με τα μέσα που διαθέτει, όσους πλήττονται καίρια από την λαίλαπα της οικονομικής κρίσεως.
Δεν αγνούμε και δεν παραβλέπουμε σε καμμιά περίπτωση την σκληρή πραγματικότητα για τους χαμηλομίσθους, τους χαμηλοσυνταξιούχους, τους ανέργους και τους απολυθέντες από τις δουλειές τους, τους αγανακτισμένους και τους δοκιμαζόμενους αδελφούς μας, γι' αυτό και τους συμπαραστεκόμεθα χωρίς καμία ιδιοτέλεια η αλλότριες επιδιώξεις.
Φθάνουν πια οι επιβαρύνσεις στους αδελφούς μας που έχουν χαμηλό εισόδημα και χαμηλή σύνταξη.
Φθάνουν πια οι φόροι και οι περικοπές των χαμηλών εισοδημάτων.
Φθάνουν πια οι στρατιές των ανέργων.
Αναζητήστε τους φοροδιαφυγάδες και ελέγξτε το κεφάλαιο.
Αν και δεν κρίνουμε σκόπιμο στην παρούσα συγκυρία να καταθέσουμε απολογιστικές θέσεις για τη διαχρονική προσφορά προς το λαό και το ποίμνιο της Εκκλησίας, εν τούτοις το συνεχές παραλήρημα της άγνοιας η της μυθοπλασίας σχετικά με τον αμύθητο πλούτο της ακίνητης περιουσίας Της, "τον οποίο θα πρέπει να μοιράσει στο λαό", μας οδηγεί να δηλώσουμε ότι η Εκκλησία θα δώσει ο,τι της απέμεινε όμως όταν Αυτή κρίνει χρονικά και με τον τρόπο που Αυτή γνωρίζει.
Αυτό το οποίο πρέπει να διατηρήσουμε είναι η ενότητα και η ομοψυχία μας, γιατί μόνο έτσι θα μπορέσουμε να ξεπεράσουμε τα δεινά της κρίσης, και συγχρόνως να αναζητήσουμε πρότυπα επιβίωσης μέσα από μία διαδικασία ανθρωπίνων σχέσεων αλληλεγγύης και αλληλοβοηθείας, η οποία αποτελεί και τον κατ' εξοχήν τρόπο ύπαρξης και ζωής. Συγχρόνως να επαναπροσδιορίσουμε τον στόχο και τον σκοπό της ζωής. Να αλλάξουμε τον τρόπο σκέψης και συμπεριφοράς και να επανέλθουμε στις διαχρονικές και πατρογονικές μας ρίζες από τις οποίες θα αντλήσουμε πρότυπα ζωής και κοινωνίας.
Πρέπει να ομολογήσουμε όλοι, ότι ενεπλάκημεν στα πλοκάμια της σύγχρονης καταναλωτικής κοινωνίας, ότι παραμερίσαμε τον Θεό και τις ευαγγελικές διδαχές Του, ότι εμπιστευθήκαμε τους εαυτούς μας ανεπιφύλακτα σε όλους τους διαχειριστές των καρπών και των μόχθων του ελληνικού λαού και οι οποίοι επειδή είχαν τις δικές τους υστεροβουλίες δεν απεδείχθησαν δίκαιοι και ειλικρινείς».
Θ.Σ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου