Που είσαι τώρα, που σε ζητάνε οι καιροί...

Το ιστορικό στέλεχος της Αριστεράς, Λεωνίδας Κύρκος, άφησε χτες την τελευταία του πνοή σε ηλικία 87 ετών. Ο θάνατος του "ειρηνοποιού με τη φυσαρμόνικα", προκάλεσε συγκίνηση σε όλο το φάσμα του πολιτικού κόσμου.

Ακολουθεί το ποίημα που έγραψε για το τελευταίο αντίο ο Μανώλης Γλέζος, στο οποίο περιγράφει τις 10 ατέλειωτες μέρες που έζησαν το Μάρτιο του 1949, μαζί με τη σύζυγο του Κύρκου, Καλή, τον Στέλιο Δαμιανίδη και τον Μανώλη Τσερέπα μετά την καταδίκη τους σε θάνατο την περίοδο του εμφυλίου. Δυστυχώς, τέτοια πρόσωπα, που λείπουν όσο τίποτα από την σύγχρονη κατακερματισμένη αριστερά, από ότι φαίνεται δεν πρόκειται να υπάρξουν ξανά. Δεν τους σηκώνουν οι εποχές….

Εφυγες λένε Λιόντα, σήμερα το πρωί στις έξη,
από το βιολογικό τον κύκλο της ζωής,
μα `συ παραμένεις όρθιος στης ιστορίας το διάβα,
αντάρτης του ΕΛΑΣ και μαχητής
της Λευτεριάς, της Ανεξαρτησίας
και της Κοινωνικής Δικαιοσύνης.
Στης ζωής το διάζωμα μετόπη,
ο Μανώλης Τσερέπας, ο Στέλιος Δαμιανίδης,
εσύ ο Λεωνίδας Κύρκος και η Καλή,
κρατήσαμε για δέκα μέρες
ανέγγιχτη την αξιοπρέπεια του ανθρώπου
στο Γολγοθά του θανάτου.
Από τα κελιά των μελλοθάνατων
των φυλακών Αβέρωφ και Κέρκυρας
δημοσιογράφος, βουλευτής, ευρωβουλευτής
στην πορεία του Ωλντερμάστον-Λονδίνου
με τον Γρηγόρη Λαμπράκη και τον Σπύρο Λιναρδάτο
κι από τους τόπους εξορίας Γυάρο και Λέρο
στους δρόμους της πάλης για την ειρήνη
και στον πολιτικό στίβο και τη Δημοκρατία
χτίσαμε με πόνο, δάκρυα και αίμα το αύριο...

Πάρος, 28 Αυγούστου 2011, Μανώλης Γλέζος