Κυριακή 21 Αυγούστου 2011

Grey Britain

Την πρώτη μέρα του ξεσπάσματος της οργής στο Λονδίνο είχαμε αναφερθεί στο ζήτημα, υποστηρίζοντας ότι για να εκτονωθεί η κατάσταση, η βρετανική κυβέρνηση θα πρέπει να αφουγκραστεί την κραυγή αγωνίας των γκετοποιημένων συνοικιών και των άνεργων νεαρών.


Η κρίση εκτονώνεται, αλλά επί της ουσίας ο Κάμερον συνεχίζει να σφυρίζει αδιάφορα. Οπως διαβάζουμε στην Κυριακάτικη "Ε", ο πρωθυπουργός της Αγγλίας σχεδιάζει να κάνει ακόμα πιο αυστηρή την πρόσβαση σε κοινωνικές παροχές, να περικόψει κι άλλο τα επιδόματα στους πιο φτωχούς νέους και να στερήσει επιδόματα ανεργίας και στέγης από τους ταραξίες, θεωρώντας ότι τους εθίζουν σε "ανταμοιβές δίχως κόπο". Ηδη, οι αρχές έχουν οδηγήσει σε έξωση οικογένειες που δέχονταν επίδομα στέγης, λόγω κατηγοριών που βαραίνουν μέλη τους. Φυσικά, στα δικαστήρια οι ποινές πέφτουν με συνοπτικές διαδικασίες, ενώ υπολογίζεται ότι οι επιδρομές σε σπίτια και οι συλλήψεις υπόπτων, χωρίς να υπάρχουν πάντα επαρκή στοιχεία, έχουν ξεπεράσει τις 3.000.

Την ίδια στιγμή, ο Κάμερον, στο όνομα της "επιστροφής στις βρετανικές αξίες" απειλεί με ακόμα μεγαλύτερη αστυνόμευση και απαγόρευση κυκλοφορίας των νέων τα βράδια σε ορισμένες περιοχές!

 Ο παραλληλισμός λοιπόν με την δικτατορική Βρετανία της ταινίας "V for Vendetta" δεν απέχει και πολύ από το να γίνει πράξη. Οι βρετανικές αρχές σε ένα ρεσιτάλ συντηρητισμού και τρομολαγνείας οδηγούν τις φτωχογειτονιές σε ακόμα μεγαλύτερη περιθωριοποίηση, αρνούμενες να κοιτάξουν στα μάτια το πραγματικό πρόβλημα και να βρουν λύση, απασχολημένες καθώς είναι με την σωτηρία των αγορών. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της Eurostat η ανεργία στους νέους 15-24 ετών αγγίζει το 2.5% στην Ε.Ε. Στο Τότεναμ, έχει φτάσει στο 28%, την ώρα που οι κοινωνικές δαπάνες έχουν μειωθεί κατά 75%, ενώ το 44% των παιδιών ζει στη φτώχεια.

"Οι νέοι εξεγείρονται ενάντια στο μεγάλο υπαρξιακό τίποτα που τους προσφέρουν οι κυβερνήσεις τους", δήλωσε στον Γκάρντιαν ο συνήγορος ενός από τους συλληφθέντες. Η νέα γενιά αρνείται πεισματικά τον τίτλο "χαμένη" που προσπαθούν να της  "κολλήσουν" και πιο μορφωμένη καθώς είναι από τις προηγούμενες καταλαβαίνει και αντιδρά. Καταλαβαίνει αυτό που αρκετοί οικονομικοί επιστήμονες φιλελεύθερων αντιλήψεων υποστηρίζουν εδώ και πάνω από μία δεκαετία: ότι το τρέχον μοντέλο του νεοφιλελευθερισμού, του "καπιταλισμού της καταστροφής" όπως τον χαρακτηρίζει η συγγραφέας Ναόμι Κλάιν, είναι καταδικασμένο σε αποτυχία.

Kλείνουμε με ένα σχετικό τραγούδι από τους Βρετανούς Gallows. Από τον τίτλο του δεύτερου δίσκου τους προέρχεται και ο τίτλος του κειμένου.

Θ.Σ



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου